అమెరికాకు గతంలో వచ్చిన రెండుసార్లూ వేసవికాలంలో వచ్చాను. ఈసారి కావాలని చలికాలంలోనే వచ్చాను. ఏమంటే, అందరూ భయంకరంగా వర్ణిస్తున్న డెట్రాయిట్ చలి ఎలా ఉంటుందో చూద్దామని ఇలా వచ్చాను. మైనస్ డిగ్రీల చలిని ప్రత్యక్షంగా చూచాను.
అయితే, గత 40 ఏళ్ల అమెరికా చరిత్రలో ఈ చలికాలమే అతితక్కువ చలిగా ఉందట. మామూలుగా అయితే ఈ సమయానికి గుట్టలు గుట్టలుగా మంచు ఉంటుందట. ఈ ఏడాది లేదు. మంచుతుఫాన్ వల్ల గత రెండు రోజులనుంచి మాత్రమే మంచుగుట్టలు కనిపిస్తున్నాయి. ఇదంతా అమెరికా న్యూస్ ఛానల్స్ లో చెబుతున్నారు. మనం అడుగుపెట్టిన వేళా విశేషమేమో మరి? లేదా క్లైమేట్ చేంజ్ ప్రభావం కావచ్చు.
'ఇప్పుడే మీకు నరకంలాగా అనిపించిందా? ఇంతకు ముందొచ్చినట్లైతే ఇంకేమనేవాళ్ళో?' అంటున్నారు ఇరవై ఏళ్ల పైనుంచీ ఇక్కడుంటున్న నా శిష్యులు. ఏమీ అనను. ఏదో మాటవరసకి నరకం అన్నానుగాని, నిజానికి అలాంటిదేమీ లేదు. స్వర్గనరకాలు మనసులో ఉన్నాయిగాని బయటేముంది? ఎక్కడి సమస్యలు అక్కడే ఉంటాయి. మనిషి జీవితమే ఇంత !
ఈ ఆరునెలల కాలంలో నేను ఎటువంటి టూరిస్ట్ ప్లేసులూ చూడలేదు. కనీసం చాలామంది పొలోమంటూ పరిగెత్తిపోయి చూచే నయాగరా జలపాతం, లాస్ వెగాస్ లు కూడా చూడలేదు. ఊరకే ఇంటిపట్టున ఉన్నానంతే. అవన్నీ చూడాలని మనకు ఇంట్రస్ట్ ఉంటే కదా అక్కడకు వెళ్ళడానికి? ఏముందక్కడ చెత్త ! నేను అమెరికాకు వచ్చింది నన్నభిమానించే మనుషులకోసం గాని, ప్లేసుల కోసం కాదు. టూరిస్టు ప్లేసులు చూడాలంటే ఇండియాలో లేవా? ఇండియాలో లేనివి ఇక్కడేమున్నాయి?
మరి ఈ ఆరునెలలకాలంలో ఏం చేశాను? లోకం దృష్టిలో ఏమీ చెయ్యలేదు. నాలుగు గోడల మధ్యలో ఉంటూ, నా సాధనలో నేను కాలం గడిపాను. అదేంటో లోకానికి తెలియదు. తెలియవలసిన అవసరం కూడా లేదు.
అయితే, లోకానికి కనిపించే పనులు కూడా కొన్ని చేశాను.
ఆధ్యాత్మిక నిధులవంటి పది అద్భుతములైన పుస్తకాలను వ్రాశాను. అవి,
- 1. శ్రీ గోరక్ష వచన సంగ్రహము
- 2. యోగబీజము
- 3. అధ్యాత్మోపనిషత్
- 4. Medical Astrology - II,
- 5. ఉత్తరగీత
- 6. శ్రీరామగీత
- 7. సనత్సుజాతీయము
- 8. కైవల్యోపనిషత్
- 9. వేదాంతసారము
- 10. ముక్తికోపనిషత్.
- 1. డెట్రాయిట్ రిట్రీట్
- 2. గాంగెస్ రిట్రీట్
- 3. షాంపేన్ రిట్రీట్
- 4. కేంటన్ రిట్రీట్
- 5. ట్రాయ్ రిట్రీట్.
- అమెరికా శిష్యులకు యోగ - తంత్ర దీక్షలిచ్చాను.
- ఇరవైగంటల పైగా నిడివిగల ఆడియో ఉపన్యాసాలిచ్చాను. శిష్యులడిగిన అనేక ఆధ్యాత్మిక సందేహాలను తీర్చాను.
- ఈ పర్యటనా విశేషాలను వివరిస్తూ 90 పోస్టులను వ్రాశాను.
ఆర్నెల్లు అయిపోయాయి. అమెరికా పొమ్మంటోంది. ఇండియాలోని మా ఆశ్రమం రమ్మంటోంది. ఇప్పుడు ఇండియాకు బయలుదేరుతున్నాను.
నాతో ఆత్మీయతానుబంధాన్ని పెంచుకున్న అమెరికాశిష్యులు కన్నీటితో వీడ్కోలు పలుకుతున్నారు. ఆర్నెల్లనుంచీ వదలి ఉన్న ఇండియా శిష్యులు ఇక త్వరగా వెనక్కు రమ్మంటున్నారు. వారిలో కొందరు వాళ్ళ US సిటిజెన్ షిప్ నీ, మరికొందరు తమ గ్రీన్ కార్డులనీ సరెండర్ చేసి మరీ, నాతోపాటు ఆశ్రమజీవితం గడపడానికి ఇండియాకు వచ్చి సెటిలై ఉన్నారు. నా రాకకోసం ఎదురుచూస్తున్నారు. కనుక వాళ్ళ కోసమైనా నేను ఇండియాకు తిరిగి రావాలి.
గుడ్ బై అమెరికా, ప్రస్తుతానికి.
ఒకటి రెండేళ్లలో మళ్ళీ కలుసుకుందాం ... వీలైతే !
