“The world is a puzzle; no need to make sense out of it." - Socrates

23, అక్టోబర్ 2014, గురువారం

దయ్యాలు లేవూ?-2

(ఈ భాగం సరిగ్గా అమావాస్య నాడు పోస్ట్ చేస్తానని కొందరు మిత్రులకు చెప్పాను.అందుకే ఈరోజు పోస్ట్ చేస్తున్నాను.ఇక చదవండి)

'మా ఫ్రెండ్ కొంచం సేదదీరాక జరిగినదంతా దానికి చెప్పాన్నాన్నా.' అంది మా అమ్మాయి.

'ఆ తర్వాతేం జరిగిందో చెప్పు.' అడిగాను.

'ఇద్దరం కలిసి ఆ దయ్యాన్ని మా రూంలోనుంచి బయటకు పంపించాలని నిశ్చయించుకున్నాం.ఇంతకీ ఆ దయ్యం ఎవరై ఉంటుందో చెప్పగలవా?' అడిగింది.

'ఏముంది?మీరు పడుకుని ఉంటే రూంలో ఊరకే అటూఇటూ తిరుగుతూ ఉంటుంది.వేళకు లేపి మందులేసుకొమ్మని చెబుతుంది గనుక ఎప్పుడో చనిపోయిన ఏ నర్సింగ్ స్టూడెంటో అయి ఉంటుంది.' అన్నాను.

'నాన్నా.నీకొక విషయం చెప్పాలి.నేను మొదట్లో హాస్టల్లో చేరడానికి వెళ్ళినపుడు మెస్ లో మా సీనియర్ ఒకమ్మాయి పిలిచి ఏమందో తెలుసా?

'అమ్మాయ్.ఈ హాస్టల్లో చాలా తేడాలున్నాయి.జాగ్రత్తగా ఉండండి.'--అని హెచ్చరించింది.

'ఎందుకు మేడం?ఏమైంది?ఎందుకలా జాగ్రత్తలు చెబుతున్నారు?అనడిగాను.

'మీకే తెలుస్తుందిలే ముందుముందు' అని అదోలా చూస్తూ చెప్పింది.

'ఇంతలో ఇంకొక సీనియర్ వచ్చి 'ఎందుకే వాళ్ళను అలా భయపెడతావ్?నిదానంగా వాళ్ళకే తెలుస్తుందిలే' అని దానిని వారించింది.

అలా చెప్పి భయపెట్టడం ర్యాగింగ్ లో భాగమేమో అని మేము నవ్వుకొని ఊరుకున్నాము.కాని తర్వాత మాకే తెలిసింది అందులో కొన్ని హాంటెడ్ రూములున్నాయని.ఆ తర్వాత విచారిస్తే తెలిసింది.అక్కడ మా ఫ్లోర్ లోనే ఒక నర్శింగ్ అమ్మాయి సూయిసైడ్ చేసుకుని చనిపోయిందట ఎప్పుడో.ఆ అమ్మాయి దయ్యమై అక్కడే ఉంది నాన్నా.మాకే కాదు చాలామందికి కనిపించింది.

ఇంకో సంగతి చెప్పనా.కాకి తన్నిన అమ్మాయి దర్గాకి వెళ్లి తాయెత్తు కట్టించుకుని వచ్చింది కదా.ఆ దర్గా దగ్గర ఇలా దయ్యాలు పట్టినవాళ్ళు చాలామంది వస్తారట.వాళ్లకు వదిలిన దయ్యాలు అక్కడే వెయిట్ చేస్తూ ఉంటాయట వీక్ గా ఉన్నవాళ్ళను పడదామని.అందులో కొన్ని మా ప్రెండ్ వెంట మా హాస్టల్ కి వచ్చాయన్నమాట.అందుకే ఆ తాయెత్తు ఊడిపోయిన మరుక్షణం అవి వాటి ప్రతాపం చూపడం మొదలు పెట్టాయని అనుకుంటున్నాను.లేకుంటే ఆ నీడలు అవన్నీ ఏమిటి నాన్నా?'అడిగింది.

'ఊ' అంటూ సాలోచనగా చూచాను.

'ఇంకప్పుడేంజేశామంటే,తలుపులూ కిటికీలూ మూసేసి,ముందు రూమంతా క్లీన్ చేశాం.మేం రూం క్లీనింగ్ మొదలుపెట్టినప్పుడే ట్యూబ్ లైట్ వెలిగీ ఆరిపోతున్నది.ఆ చీకట్లోనే స్నానం చేసి రూంలో నరసింహస్వామి దగ్గరా ఆంజనేయస్వామి దగ్గరా అగర్బత్తీ వెలిగించి నా స్తోత్రాలన్నీ చదివాను నాన్నా. అగర్బత్తీ వెలిగిద్దామని ఫాన్ ఆపాము నాన్నా.కానీ ఏమైందో తెలుసా?అగ్గిపుల్ల వెలిగించగానే ఫాన్ దానంతట అదే రయ్యిమని తిరగడమూ అగ్గిపుల్ల ఆరిపోవడమూ ఇలా నాలుగైదుసార్లు జరిగింది.'నీ పని ఇలా ఉందా?'అని మొత్తమ్మీద ఎలాగోలాగ అగ్గిపుల్ల వెలిగించి అగర్బత్తీ అంటించాము. జిల్లెళ్లమూడి నుంచి మనం తెచ్చిన అమ్మ కుంకుమ పెట్టుకుని ఆ చీకట్లోనే రూంలో ఒకమూల కూర్చుని మంత్రజపం మొదలు పెట్టాను నాన్నా.

ఈలోపల మా ఫ్రెండ్, నా మొబైల్లో ఉన్న ఎమ్మెస్ రామారావుగారి హనుమాన్ చాలీసా ఆన్ చేసింది.అలా ఒక అరగంట జపం చేశాను నాన్నా.హనుమాన్ చాలీసా లూప్ అలా వస్తూనే ఉన్నది.అందులో-'భూత పిశాచ శాకినీ డాకిని భయపడి పారు నీ నామజపము విని..'-అంటూ ఒక లైన్ వస్తుంది కదా.అరగంట తర్వాత ఆ లైన్ దగ్గరకు వచ్చేసరికి ఒక్కసారిగా రూం కిటికీలు నాలుగూ భళ్ళున వాటంతట అవే తెరుచుకున్నాయి నాన్నా.అప్పుడు నాకర్ధమైంది ఆ అమ్మాయి బయటకెళ్ళిపోయిందని.

ఆ తర్వాత మా రూంలో అంతకు ముందున్న వాతావరణం మారిపోయి ప్రశాంతంగా అయిపోయింది.ఆరోజు రాత్రి బాగా నిద్ర పట్టింది.కలలూ కలతనిద్రా ఏమీ లేవు.ఆ అమ్మాయి కూడా కనిపించలేదు.నాకూ మా రూమ్మేటుకూ ఇద్దరికీ అలాగే అనిపించింది.మేం చేసినది కరెక్టేనా నాన్నా?' అడిగింది.

'బాగుందమ్మా.మీరిద్దరూ చిన్నపిల్లలైనా భయపడకుండా భలే చేశారు.వెరీ గుడ్' అన్నాను.

'అసలది ఎలా వెళ్ళిపోయింది?' అనడిగింది.

'ఏం లేదమ్మా.మీ గదిలోని వైబ్రేషన్స్ ను మీరు మార్చేశారు.హనుమాన్ చాలీసా పారాయణమూ,నీ మంత్రజపమూ,అమ్మ కుంకుమా అన్నీ కలసి ఈ అద్భుతాన్ని చేశాయి.డివైన్ వాతావరణమూ,డివైన్ వస్తువులూ ఉన్నచోట ప్రేతాత్మలు నిలవలేవు.అక్కడ వాటికి చాలా ఇబ్బందిగా ఉంటుంది.ఆ వాతావరణాన్ని మీ రూంలో మీరు కల్పించారు.అందుకే అది అక్కడనుంచి వెళ్ళిపోయింది.' అన్నాను.

'ఆ అమ్మాయి ఎక్కడికి పోయి ఉంటుంది నాన్నా?' తనడిగింది.

'ఏముంది? తన పాత రూంకి వెళ్ళిపోయి ఉంటుంది' అన్నాను.

'అవున్నాన్నా.నిజమే.నువ్వు చెబితే ఇప్పుడు అనిపిస్తున్నది.ఇది జరిగాక మర్నాడు ఏదో నోట్స్ కావలసి వచ్చి,కాకి తన్నిన అమ్మాయి రూంకెళ్ళి తలుపుకొట్టాను నాన్నా.ఆ అమ్మాయి తలుపు తీసి మాట్లాడింది.కానీ అదోరకంగా చూసింది నాన్నా నన్ను.' అన్నది.

'ఎలా చూసింది?' అడిగాను.

'చంద్రముఖి సినిమాలో గంగలాగా కళ్ళు అదో రకంగా పెద్దవి చేసి చూసింది నాన్నా'-అన్నది.

'నువ్వేం చేశావ్?' అడిగాను.

'ఆ...నీ మొహం నువ్వు నన్నేం చెయ్యగలవ్?అనుకుంటూ వెనక్కి వచ్చేశాను.' అన్నది.

'గుడ్.వెరీ గుడ్.బాగుంది.అంటే నర్స్ దయ్యం వెనక్కి వెళ్ళిపోయి ఆ అమ్మాయిని ఆవహించేసిందన్న మాట.అందుకే ఆ అమ్మాయి ఎప్పుడూ తలుపేసుకుని అలా ఉంటుంది ఆ రూంలో' అన్నాను.

'ఇంకో సంగతి విను నాన్నా.మా ఓల్డ్ హాస్టల్లో ఒక రూం ఉందిట నాన్నా.మా సీనియర్లు చెప్పారు.అందులో ఒక ఫైనల్ యియర్ అమ్మాయి ఎప్పుడో కొన్నేళ్ళ క్రితం గ్యాంగ్ రేప్ కి గురైందిట.బాగా డబ్బూ పొలిటికల్ అండా ఉన్న కొందరు అబ్బాయిలు అది చేసి ఆ అమ్మాయిని చంపేశారట.కేస్ బయటికి రాలేదు.కానీ ఆ తర్వాత ఆ రూంలో పుస్తకాలు వాటంతట అవే చెల్లా చెదురుగా పడిపోవడమూ,రాత్రిళ్ళు ఎవరో ఏడుస్తున్నట్లూ,అటూ ఇటూ పరిగెత్తుతున్నట్లూ చప్పుళ్ళు రావడం ఇలా జరిగేదిట నాన్నా.అందుకని ఏవేవో హోమాలు చేసి ఆ రూముని తాళం వేసి మూసేశారట.ఇప్పటికీ ఆ రూం ఉందిట.' అన్నది.

'నువ్వు చూచావా ఆ రూంని?' అడిగాను.

'లేదు నాన్నా.నేను చూడలేదు.మా సీనియర్లు చెప్పారు.' అన్నది.

'అలాంటి పుకార్లు నమ్మకమ్మా.జూనియర్స్ ని భయపెట్టడానికి సీనియర్లు అలా కధలు అల్లి చెబుతూ ఉంటారు.అవన్నీ నమ్మకండి.అది సరేగానమ్మా,నువ్వు చెప్పిన ఈ దయ్యంకధని మంచి సినిమా తియ్యొచ్చు. ఇప్పటి ట్రెండ్ హర్రర్+కామెడీయే కదా.ఎలా ఉంది నా ఐడియా?' అడిగాను.

'కధేంటి నాన్నా?మళ్ళీ మొదటికొచ్చావ్?అంటే నేను చెప్పిందంతా కధ అనుకుంటున్నావా?' మళ్ళీ తనకు కోపం వచ్చేసింది.

'కధలు కూడా నిజాల నుంచే పుట్టుకొస్తాయిలే గాని,ముందు సినిమా సంగతి చెప్పు.ఆ సిన్మాలో నీకే రోల్ బాగుంటుంది?' అడిగాను.

'నా రోలే నేను వేస్తాను.స్టూడెంట్.మరి నువ్వే రోల్?' అడిగింది తను.

'ఏముంది? ఇదెలాగూ హీరోయిన్ ఓరియెంటెడ్ సినిమాయే కదా.హీరోయిన్ కి మార్షల్ ఆర్ట్స్ కూడా వచ్చి ఉండాలి.ఎందుకంటే ఆ నర్స్ ను ఎవరు చంపారో తెలుసుకోవడానికి చేసే పరిశోధనలో విలన్స్ ను ఎదుర్కొని ఫైట్ చెయ్యవలసి వస్తుందికదా.అందుకని హీరోయిన్ కి మార్షల్ ఆర్ట్సూ,మంత్రతంత్రాలూ నేర్పే గురువుగా నేను నటిస్తాను.'అన్నాను.

'కానీ పాటలు మంచివి ఉండాలి నాన్నా.మ్యూజిక్ హిట్ అయితేనే సినిమా హిట్ అవుతుంది.అందులో నువ్వూ ఒక పాట పాడవచ్చు.' అన్నది తను.

'ఊ.అలాగే చేద్దాం.ఈ కధతో మంచి నిర్మాతని కలుద్దాం.' అన్నా.

'నువ్వు కలిసేలోపు,నీ బ్లాగులో ఈ కధ చూసి ఏ అసిస్టెంట్ డైరెక్టరో ఈ ప్లాట్ ఎత్తేసి ఇవ్వాల్సిన వాళ్లకి ఇచ్చేస్తాడు.వాళ్ళు సినిమా తీసేస్తారు.ఆర్నెల్ల తర్వాత మనమే ఆ సినిమాని చూస్తాం.ఇప్పటికే నువ్వు వ్రాస్తున్న మేటర్ కొన్ని దినపత్రికలలో 'స్పిరిట్యువల్ కాలమ్స్'లో కొద్ది మార్పులతో కనిపిస్తున్నది చూచావా?' అన్నది తను.

'కాపీ కొట్టుకుని వ్రాసుకోనియ్యమ్మా.విషయం జనాలకి అర్ధం కావడం మనకి ముఖ్యం. అంతేగాని ఈ పేర్లూ గొప్పలూ మనకెందుకు?నా వ్రాతలు చదివి కొందరైనా నిజమైన ఆధ్యాత్మికత అంటే ఏమిటి? అన్న విషయం గ్రహించి వాళ్ళ జీవితాలు సక్రమంగా గడిపితే అదే చాలు.వాళ్ళెవరో కూడా నాకు తెలియవలసిన పని లేదు' అన్నాను.

'సర్లే నాన్నా.ఇదంతా వదిలెయ్.నాదొక అనుమానం?' అడిగింది.

'చెప్పమ్మా' అన్నాను.

'నాన్నా.మా రూంలో నేను నరసింహస్వామీ ఆంజనేయస్వామీ పటాలు పెట్టాను.రోజూ పూజ చేస్తాను.నీవు చెప్పిన మంత్రజపం శ్రద్దగా చేస్తున్నాను.ఆ వాతావరణం ఉన్నప్పుడు అసలా దయ్యం మా రూంలోకి ఎలా రాగలిగింది? అసలీ ప్రేతాత్మలతో డీల్ చెయ్యాలంటే ఎన్ని పద్ధతులున్నాయి?వాటిని ఎలా చెయ్యాలి?' అడిగింది.

విషయం తెలుసుకోవాలన్న తన ఉత్సుకతకు ముచ్చటేసింది.

'ఇదొక పెద్ద సైన్సమ్మా.చెప్తా విను' అంటూ మొదలుపెట్టాను.

(ఇంకా ఉంది)