ఒకరోజు నాతో సాకీ ఇలా అంది
'నా మనస్సు చాలా చంచలం.
నాకెన్నో సందేహాలున్నాయి.
కానీ నీ సమక్షంలో అవేవీ గుర్తుకు రావు.
ఎందుకిలా?'
నేనిలా చెప్పాను.
'నా మనస్సు చాలా గట్టిది.
నాకే సందేహాలూ లేవు.
కానీ నీ సమక్షంలో నేనే లేకుండా పోతుంటాను.
ఎందుకిలా?'
ఉన్నట్టుండి నిశ్శబ్దం ఆవరించింది.
పడిన పాత్రనుంచి మధువు పారుతోంది.
